W czasach PRL-u, zimne nóżki jako przystawka była znana w każdym domu. W barach i restauracjach podawana obowiązkowo razem z wódką. Kiedyś przygotowywano ją tylko i wyłącznie z wieprzowych nóżek. Ja, chcąc ograniczyć kalorie, zmieniłam nóżki wieprzowe na nóżki kurczaka. Niestety przy tej zamianie konieczne jest dodanie żelatyny, gdyż nóżki z kurczaka nie zawierają wystarczająco dużo tego składnika.
Więcej przepisów z czasów słusznie minionych – kuchni PRL znajdziecie tutaj.
Porcja na 14-16 porcji (w zależności od wielkości)
Składniki:
- 8 nóżek z kurczaka (pałek)
- 3 małe marchewki
- 3 duże liście laurowe (6 małych)
- 4 ziarna ziela angielskiego
- 10 ziaren pieprzu
- sól do smaku
- 4 łyżeczki żelatyny
- 1 puszka konserwowego groszku
- 1 słoiczek kaparów (pączków)
Sposób przygotowania:
Do garnka włożyć nóżki z kurczaka i obrane, całe marchewki. Zalać wodą, aż zakryje mięso. Dodać liście laurowe, ziele angielskie, pieprz i sól.
Powoli doprowadzić do wrzenia, zmniejszyć ogień, przykryć pokrywką i gotować przez 40 minut. Ostudzić. Wyłowić nóżki i marchewkę, przyprawy odcedzić. Z rosołu zebrać łyżką pływający na powierzchni nadmiar tłuszczu. Oddzielić kości i chrząstki od mięsa.
Marchewkę pokroić w kostkę, groszek odcedzić z zalewy. Powstały podczas gotowania rosół delikatnie zagotować i wyłączyć. Dodać do niego żelatynę i mieszać, aż do całkowitego jej rozpuszczenia. Na dnie filiżanek lub miseczek wyłożyć po łyżeczce groszku (jeśli nie lubicie groszku, można go zmienić na pączki kaparów lub wcale nie dawać), na to dać troszkę pokrojonej marchewki, trochę mięsa i kilka kaparów.
Wszystko zalać ciepłym rosołem z żelatyną i zostawić do ostygnięcia.
Chłodne wstawić do lodówki na 5 godzin, a najlepiej na całą noc. Zimne nóżki najlepiej smakują przyprawione solą i pieprzem, chrzanem, sokiem z cytryny lub octem.
Smacznego!